Tijdens het NK B-jeugd Eerste klasse 2022 werd de B1 tweede. Na ongeslagen te zijn gebleven in de poulefase, verloor Velocitas in de finale van Dindoa.
Op reis met Velocitas
Op 25 juni 2022 bracht Piet van Brouwer Tours een bus vol Velocitanen naar Zeewolde. KV Wolderwijd organiseerde er het NK B-jeugd Eerste klasse. Toen de bus in beweging was gekomen, schalde het “Laat je hoooren…” al uit de meegenomen luidspreker. Mijn zoon Jasper zat naast me te lachen en zei: “Je had toch niet op een rustig busreisje gerekend?“
Eenmaal in Zeewolde werden de Velocitaanse spandoeken opgehangen. Handig dat daar hekken voor waren klaargezet. De Velodogs Dutch en Harley werden in hun shirts gehesen.
Toen ik de supporters Ivo, Lars, Ruben en Alessandro vroeg wat hun verwachtingen waren, waren ze vol vertrouwen: “Het ziet er goed uit. We worden kampioen.” En dat ondanks het feit, dat de spelers van Velocitas niet tot de langste van het toernooi behoorden. Maar in de bus had Paul al geconstateerd dat Velocitas wel vaker de kortste spelers heeft. En dus wél snelheid. Verder moet je gewoon blijven scoren en vertrouwen houden. Ook als je door je lengte de bal niet kunt afvangen. “Simpel“, zou Johan Cruijff gezegd hebben.
Poule B
Velocitas – Juventa: 11 – 2
Voordat Velocitas aantrad tegen Juventa, deed Ivo een voorspelling. Hij bleek er met 11 – 1 niet ver naast te zitten. Mede door dit mooie doelpunt van Jelte was het na tweemaal een kwartier spelen 11 – 2.
Velocitas – Kinderdijk: 7 – 5
De wedstrijd tegen Kinderdijk was spannender dan de openingswedstrijd. Mogelijk maakte dat het voor Ivo makkelijker de eindstand te voorspellen. Mede door een strafworp van Mats werd het 7 – 5, precies wat Ivo had voorspeld.
Ook in deze wedstrijd wist Velocitas dus goed te scoren. Dat is een van de kwaliteiten van dit team, vernam ik in de bus al. Paul zei daar: “Aan de standen zie je, dat Velo véél meer doelpunten maakte dan de andere teams.“
KCR – Velocitas: 7 – 12
Wie ook goed doelpunten konden maken, dat zijn de spelers van KCR. Voordat de wedstrijd tegen Velocitas begon, stonden ze met ook twee gewonnen wedstrijden op doelsaldo eerste in de poule. Niet gek dus, dat de voorspelling van Ivo wat voorzichtig was: 7 – 8. Alessandro probeerde het ook, met 7 – 9.
Hoewel beide heren de 7 van KCR correct voorspelden, wist Velocitas veel vaker te scoren dan verwacht. Zeker aan het begin van de wedstrijd was niet aan KCR te zien, dat ze twee wedstrijden gewonnen hadden. Velocitas liep al snel enorm uit. Pas in de tweede helft kwam KCR weer wat dichterbij. Dat het hierdoor toch weer wat spannend werd, zie je aan deze video. Een deel van het publiek durfde niet te kijken toen Lars een strafworp nam.
Hadden we het al over het weer gehad? Dat ging alle kanten uit. Van zon en wolken naar regen of zelfs stortregen. En weer terug. Op deze foto zie je, dat het soms met bakken uit de lucht viel. Alsof er nooit Corona was geweest kroop iedereen bij elkaar onder de beschikbare afdakjes en paraplu’s.
Wat je ook op de regenfoto kunt zien, is dat de wedstrijd tegen KCR speeltijd betekende voor de Velocitaanse reserves. Gido heeft net de bal ingeworpen. Voor de wedstrijd troffen we hem samen met Tijn op het inschietveld.
Wat mooi was om te zien – en horen – was dat we naast het KCR-publiek stonden. Dit smeedde een bondje voor later. Want het was vast mede dankzij het gejuich van het Velocitaanse publiek, dat KCR de strijd om de derde plek van TOP (A) met 6 – 7 won. Als (stank voor) dank kreeg het Velocitaspubliek een rookpluim.
Finale tegen Dindoa
Door ons gejuich voor KCR, konden we tijdens de finale op de support van het KCR-publiek rekenen. Een ander voordeel was dat wij ook deze wedstrijd weer op veld 1 speelden. Van andere voordelen was geen sprake. En de scheidsrechter scheen, vooral tijdens de verlenging, weinig oog voor Velocitas te hebben.
Maar ja, met tegenslagen moet je om zien te gaan. Dindoa had dat ook gedaan, toen ze vanochtend een kwartier te laat aankwamen. En inschietballen vergeten waren mee te nemen. Ze hadden zich er als team overheen gezet.
Velocitas liep vrijwel de hele finale achter de feiten aan. Knap was, dat Velocitas zich steeds in de wedstrijd terug vocht. Vooral Mats en Lars namen hun vakken op sleeptouw. En laten we Fieke ook niet vergeten, die wat mij betreft de lady of the match was. Dat liet ze bijvoorbeeld met dit doelpunt zien.
Dat Mats vandaag erg belangrijk was voor Velocitas liet hij zien, door in de laatste minuut van de reguliere speeltijd de gelijkmaker te scoren: 9 – 9. Het leek alsof hij de bal maar niet kwijt kon en besloot dan maar te schieten: raak!
Ook in de verlenging van tweemaal vijf minuten liet Mats zijn waarde zien. Met twee doelpunten in de eerste helft hield hij Velocitas in de race: 12 – 11. Maar in de tweede helft van de verlenging kwam Velocitas niet meer tot scoren. Dindoa was wat minder afhankelijk van enkele uitblinkers, en wist nog wel te scoren. De eindstand was 13 – 11. Dindoa was Nederlands Kampioen B-jeugd Eerste klasse.
Bedankt!
Velocitas werd dus tweede op dit NK. En dat deed een tijdje flink pijn. Het dubbele van de situatie was van de gezichten van de spelers af te lezen toen ze het podium mochten betreden.
Maar gelukkig wisten de spelers zich enigszins over het verlies van de finale heen te zetten, en bedankten ze het publiek.
Onze kersverse voorzitter Siebe was er achteraf ook nog niet helemaal over uit. Natuurlijk had Velocitas de finale niet gewonnen, maar het voelde niet echt als verlies als je verder zo goed was.
Van de fotografen van Wolderwijd mochten we begrijpen, dat ze de vele genomen foto’s nog gaan verspreiden. Mogelijk vullen we deze pagina dus nog aan, of linken we naar die foto’s. Laten we hier in ieder geval alvast de organisatie en de scheidsrechters bedanken, zonder wie dit allemaal niet mogelijk was geweest. (Lees vooral wel verder onder deze foto’s.)
Speech
Velocitas begon teneergeslagen aan de terugreis naar Leiderdorp. Maar we kregen nog wel een prachtige speech van coach Rosa te horen. Met een schorre stem van het coachen en een snik van de emoties stak ze de B1 een hart onder de riem. Want Velocitas had toch maar mooi het mooiste korfbal laten zien. En: “Jullie zijn een prachtige groep! Je mag echt trots zijn op jezelf.” Van achter uit de bus werd even later ‘You’ll never walk alone’ ingezet en voluit meegezongen, waarna de batterij van de luidspreker het begaf, het buiten weer begon te regenen en het weer wat stiller werd in de bus.
Om in een wat positievere stemming te eindigen, meld ik graag nog, dat we tijdens de reis te horen kregen, dat Velocitas ons uitnodigde om in de kantine wat te blijven eten. Op kosten van Velocitas. De roep om gratis bier, die daar ad rem op volgde, werd echter niet ingewilligd. Dat het tóch nog gezellig werd, blijkt wel uit een veel later op de avond via via bekeken video, waarin ene T. en ene R. op tafel staan te zingen en dansen.