C3: een beetje van onszelf en…

Wedstrijdverslag Velocitas C3

… een beetje van Simone

Op dinsdag 20 november verzorgde Simone Laman de training van de C3 in De Eendenkooi. ‘Dribbelen’, snel schieten, met rode koontjes kwamen de spelers de zaal uit. Ik kon hierdoor met een aantal spelers 1-op-1 aan de schottechniek werken. Of het hier aan lag zullen we nooit weten, maar de C3 liet tegen Madjoe C3 fraai korfbal zien.

Op dinsdag 20 november krijgt de C3 training van Simone.
Op dinsdag 20 november krijgt de C3 training van Simone

… en een beetje van Mats

Zonder de zieke Davey en Rein, maar met Mats en Jelte begon deC3 thuis aan de zaalcompetitie. Yara (aanvoerster), Tara, Leanne (als heer) en Mats zetten een prima verdediging neer. Hierdoor kregen Hannah, Jette, Jort en man of the match Nick volop kans om te scoren.

Waarom Nick man of the match genoemd mag worden, werd al snel duidelijk: hij werd bij een van zijn vele doorlooppogingen gehinderd en kreeg een strafworp mee. Die ging over, maar even later was het wel raak uit een fraai bovenhands afgeronde doorloper: 1-0.

Chocoladeletter-challenge

Langs de kant begonnen wat spelers van andere Velocitasteams zenuwachtig te worden. Ze hadden Nick namelijk uitgedaagd: “Voor ieder doelpunt drie chocoladeletters!” Madjoe dacht op gelijke hoogte te komen, maar het schot was verdedigd en werd afgekeurd. Dus dan Nick maar weer. Met zijn tweede bovenhandse doorloper verdiende hij letters 4, 5 en 6.

Na de vakwissel had Velocitas wat meer moeite met het naar de aanval brengen van de bal. Hierbij werd zelfs een paar keer balverlies geleden. En in de buurt van de korf is dat niet zo handig. Madjoe strafte dit dankbaar af, en kwam op 2-1.

Nicks negen

Velocitas bleef echter duidelijk de betere ploeg. Tara verdiende op haar beurt een strafworp, maar miste ook. Een paar minuten later leidde ze echter wel een doelpunt in, door Mats goed aan te spelen. Hij scoorde van afstand: 3-1.

Nu was (het vak van) Nick weer aan de beurt. Hij liet zien dat hij echt on fire was vandaag. Niet alleen als puntenpakker, maar ook in de rebound. Mede daardoor bleef de bal vaak lang in het aanvalsvak van de C3. En dat leverde kansen op. Eerst was het weer Nick met een lay-up. Daarna gaf hij Jort een bal zo scherp aan, dat Jort zich kon omdraaien en van afstand kon scoren. Ruststand 5-1 voor de C3, en 9 chocoladeletters voor Nick.

Nicks negen chocoladeletters
Nicks negen chocoladeletters

… en een beetje van Jelte

Jelte kwam er na de rust in voor Mats. De C3 stelde zich op en begon aan de tweede helft. Maar hé, stonden daar de vakken van Madjoe niet andersom in het veld? Nou ja, het mocht de pret niet drukken. Tara liet weer zien het overzicht goed te bewaren. Ze speelde Jelte na een vrije bal de bal achter de korf aan. Schot, doelpunt: 6-1.

Na dit doelpunt was de spanning uit de wedstrijd, en de puf een tijdlang ook. Pas na een kwartier spelen gebeurde er weer echt wat. Tara kreeg een publiekswissel, Leanne werd weer gewoon dame, en Mats en Jelte mochten als dank voor hun reserve-zijn nog even samen aanvallen. Daar hadden ze om gevraagd, en ach, het kon nu wel.

Balen!

Wat er gebeurde, was dat Madjoe begon te scoren. Het werd 6-2 uit een doorlopertje en daardoor moesten Mats en Jelte naar de verdediging – balen! Het werd zelfs 6-3 uit een doorlopertje. Jort zorgde er daarna voor, dat de C3 een comfortabele voorsprong behield. Na een afstandsschot trok hij weg achter de korf, ving de bal af, schoot en scoorde.

Mats en Jelte kwamen terug in de aanval, en zorgden samen voor het laatste Velocitasdoelpunt van de wedstrijd. Mats liep door, maar kreeg de bal niet over het eerste randje. Jelte kwam achter hem aan gerend, ving de bal af, en scoorde wel.

Een fijn begin

Madjoes laatste doelpunt uit de wedstrijd kwam uit een strafworp. Zij benutten deze wel, en brachten de eindstand op 8-4, hoewel de wedstrijd toen nog niet voorbij was. Velocitas kreeg nog een vrije worp toegekend. Die kwam echter zo onverwacht, dat de spelers eerst dachten dat het om een strafworp ging. De vrije worp leverde hierdoor geen goede kans op. Maar de wedstrijd was al lang gewonnen.

Het waren vandaag de heren – en vooral Nick – die scoorden. (Laat je ons nog weten hoe de chocoladeletters smaakten?) Toch was de winst een verdiende beloning voor een teamprestatie. Dat was ik volmondig met de teamouders eens. Er werd goed samengespeeld, gekeken en gescoord. Een fijn begin van de zaalcompetitie.

Scroll naar boven