Eén belofte had Joachim Jägel zichzelf én zijn club Velocitas gedaan. Hij zou in het eerste spelen tot hij door de jongere garde eruit werd gespeeld. Dat moment kwam zaterdag. Jägel nam onder luid applaus van publiek, medespelers en tegenstanders afscheid van het korfbal.
Het oranje bordje om een wissel aan te geven ligt klaar op de wedstrijdtafel. De juryvoorzitter pakt hem op en tikt hem met regelmaat op het hout. Totdat de klok 4:15 aan geeft. Dan fluit de scheidsrechter en wordt Jägel, zestien jaar na zijn debuut in Velocitas 1, vervangen door Mitchell de Boer.
Joachim in actie tegen Telstar. Even later krijgt hij zijn erewissel (foto: Frans van Herwijnen).
Met een bos bloemen bijna zo groot als hij zelf rent Melle, het zesjarige zoontje van Jägel, het veld in. Hij knuffelt zijn vader, die daarna met zoon op de arm het veld uitloopt en naar het publiek zwaait. ,,Het is toch wel een gek idee, na al die jaren.’’Jägel (34), die na de teloorgang van het Oegstgeestse KNS als ’klein fanatiek teringventje’ bij Velocitas kwam, is topscorer aller tijden bij de Leiderdorpse club. In zijn laatste wedstrijd, tegen Telstar (36-23), voegt hij nog vijf doelpunten aan zijn totaal toe.
Altijd kritisch
,,Helaas niet mijn beste wedstrijd. De uitslag is lekker en het belangrijkste, maar het spel was minder. Zij hebben er veel te veel mogen maken.’’Het tekent Jägel, naast korfballer in het verleden ook een zeer verdienstelijk tennisser. In zijn sport ging hij altijd voor het hoogst haalbare, was hij immer kritisch. Op zichzelf en zijn teamgenoten. Als het na afloop maar gezellig was. Ploeggenoten hebben hem niet voor niets gevraagd of hij in het vervolg nog wel komt voor de derde helft. Jägel grijnst terwijl hij een blikje bier opent. ,,Ik blijf zeker betrokken. Ik ben opgegroeid met korfbal. Ik ga absoluut naar de jongere garde kijken.’’Die jongere garde, aangevoerd door Ivar van Driel, met elf doelpunten topscorer tegen Telstar, neemt vanaf nu het stokje over van ’mister Velocitas’. ,,Zo heb ik het gewild. Ik wilde in het eerste blijven zolang het nodig was. Dat is het nu niet meer.’’
Joachim Jägel
“Ik wilde in het eerste blijven zolang het nodig was. Dat is het nu niet meer.’’
Het belletje van Leo.
Na de kerstvakantie belde coach Leo van den Bos hem. Hij wilde verder met de jongere spelers. Van den Bos: ,,We hadden Joa er graag bijgehouden in het tweede. Zodat hij als invaller nog zou kunnen helpen mocht het nodig zijn. Maar dat wil Joa niet. Alles of niets is het bij hem.’’Toch blijft het een gek moment, stoppen midden in het seizoen. Was aan het einde van vorig seizoen, met twee kampioenschappen een prachtjaar voor Velocitas en Jägel, niet beter geweest? ,,Nee’’, zegt Van den Bos. ,,Toen waren de anderen nog niet zo ver als ze nu zijn.’’ Ook Jägel wilde per se dit seizoen nog spelen. ,,Op het veld spelen we voor het eerst in de overgangsklasse. Zo hoog heeft de club nog nooit gespeeld. Dat wilde ik heel graag meemaken. Maar nu is het mooi geweest.
foto’s: Frans van Herwijnen.
Ik heb veel vertrouwen in dit team om ook in de zaal de overgangsklasse te halen. Niet dit seizoen, maar in de toekomst. Bovendien lig ik tegenwoordig de hele zondag in de kreukels. Het is goed zo.’’Omslagfoto: Frans van Herwijnen.