Met 7 gespeelde wedstrijden en nog 5 te gaan, is Velocitas 6 inmiddels al over de helft van de zaalcompetitie. Uiteraard hoopten we dat we ondertussen met kop en schouders boven de rest van de poule uit zouden steken, maar dat is niet helemaal het geval. Helaas moeten we het op dit moment doen met een vijfde plek. Met alleen deze informatie is niet alles gezegd: tot nu toen kwamen we vaak dichtbij en gingen we er zelfs 2 keer met de winst vandoor!
Twee uitersten
De eerste twee wedstrijden waren wedstrijden van uitersten. Op 24 november wonnen we thuis van Kleine Sluis, de club die vandaag de dag onderaan staat in de poule. Na een rommelig veldseizoen waren we blij met onze eerste winst in de zaal, maar toch waren we ook kritisch. We hadden met grotere cijfers kunnen winnen. De tweede wedstrijd bij VZOD zorgde ervoor dat we ons dikste verlies tot nu toe te verwerken kregen. En dat op de vroege ochtend, want we moesten om 09.55 uur beginnen met onze wedstrijd in Kudelstaart. Een schrale troost is dat alle teams moeite hebben met deze tegenstander: VZOD staat aan kop met alleen maar winsten en ze scoorden bijna alle wedstrijden minimaal 2 keer zoveel als hun tegenstanders.
Baby’s en gegil
15 december reisden we af naar TOP in Sassenheim. Ondanks ons verlies die dag hebben we toch een feestje gevierd: we vierden dat er maar liefst 2 baby’s geboren zijn. Lars kreeg een zoontje en Peter en Elize hun tweede dochtertje. En dus was het tijd voor cadeautjes! Iets anders wat de aandacht trok waren de gillende meiden van KZ Danaïden langs de kant. Ze gilden zo omdat invaller Jordy gescoord had. Helaas waren het geen fangirls, maar gewoon de meiden uit het oude team van z’n zusje. Toch weer teleurstellend…
Bijna revanche
De twee wedstrijden daarna speelden we tegen Pernix. Eerst thuis, daarna uit. Waar de wedstrijd thuis met 5 punten verschil verloren werd, was de uitwedstrijd een heel stuk spannender. De hele wedstrijd stonden we of gelijk of voor en in de kleedkamer zei coach Ron zelfs dat ‘we gewoon beter waren’. Helaas mocht het niet baten: in de laatste minuut gooide een speler van Pernix de bal vanuit een wegtrekbal erin. We konden naar huis met een stand van 14-13 op het bord.
De wedstrijd waar alles lukte (in de tweede helft dan)
19 januari ontvingen wij Helios in onze sporthal. Het team stond toen met maar 2 punten meer net aan boven ons. We hadden die dag veel invallers, want een aantal heren kon niet vanwege een vakantie, een verhuizing en een cursusdag. We waren hierdoor enigszins gespannen, want het speelt toch een beetje anders met veel invallers. De eerste helft verliep stroef. Langzaam kwamen beide teams op gang en met rust stond het nog maar 4-3. En wat er toen de tweede helft gebeurde, was bijna niet te geloven. Alles lukte: bal na bal werd onderschept en bal na bal ging door de korf. Met 15-7 liepen we dolblij van het veld af. Helaas was niet iedereen blij: de heren die afwezig waren, waren teleurgesteld dat we pas wonnen als zij er niet bij waren.
Pernix 2.0 met veel onderbrekingen
De wedstrijd van afgelopen zaterdag tegen DKV verliep ongeveer hetzelfde als de uitwedstrijd tegen Pernix. Nou ja, wat betreft de stand dan. Alweer verloren we met 1 punt verschil, maar op een wat minder leuke manier dan bij Pernix. Het spel lag vaak onnodig stil en we vragen ons nog steeds af waar al die vrije ballen vandaan kwamen. Om over de laatste 3 minuten waarin niet werd geschoten nog maar te zwijgen.
De rest van het seizoen
We staan nu op de vijfde plek, maar hopen aanstaande zaterdag al te stijgen in het klassement. Om 14.15 uur worden wij namelijk verwacht bij Kleine Sluis in Anna Paulowna om een wedstrijd te komen spelen. Uiteraard zijn we van plan om met de winst naar huis te gaan en zo onze eerste uitwedstrijd te winnen. We gaan natuurlijk niet voor niets in totaal 2,5 uur in de auto zitten…