Normaal lopen we op 3 oktober in Leiden rond om Leidens Ontzet te vieren. Om de bekende reden is er dit jaar echter geen feest in Leiden, maar in Leiderdorp viel er wel wat te vieren! De E1 is kampioen!
3 keer = scheepsrecht
Vorig jaar herfst was de E1 al heel dichtbij, maar bleek de enige concurrent net iets te sterk in de laatste wedstrijd. In de daaropvolgende zaalcompetitie lag de E1 weer op kampioenskoers, maar toen kwam Corona en kon de competitie niet worden afgemaakt. Acht weken lang konden we niet korfballen, maar begin mei mochten we gelukkig weer gaan trainen. Als trainer was ik blij om te zien hoeveel zin de kinderen erin hadden en dat ze het gelukkig nog niet verleerd waren.
Na de zomervakantie kon de competitie ook weer beginnen en hoewel Corona nog sluimerde, was het op en rond het korfbalveld weer als vanouds: mooi weer, lekker de hele dag buiten en enthousiaste mensen die weer lekker aan het korfballen waren of daarvan stonden te genieten.
4 dames, 1 heer
In de E1 wordt de enige jongen Storm geflankeerd door een vijftal fanatieke meiden: Rianne, Dide, Djoni, Hannah en Linde. Het ploegje speelt al sinds de F bij elkaar, alleen Djoni is vorig seizoen pas begonnen met korfballen. En waar we in het verleden misschien nog wel teveel van enkele doelpuntenmakers afhankelijk waren, scoort nu iedereen er lustig op los! En grappig genoeg is er iedere week wel eentje (soms twee) die echt zuiver is en dan 6, 8 of zelfs 9 doelpunten laat noteren.
Loeren op de counter
Het favoriete onderdeel van de E1 was altijd de omschakeling van de verdediging snel naar de overkant en dan scoren; dit is natuurlijk de kern van het eenvakskorfbal en straks in de D zullen ze wel balen dat ze niet meer de middenlijn over mogen! Gaaf is ook te zien dat ze de dingen waar we op trainen ook in de wedstrijd laten zien. Zo wordt er steeds meer uit beweging geschoten en sinds 2 weken behoort ook de doorloop in wedstrijdsituatie tot het arsenaal. Voorheen werd er ook wel eens een doorloop gemaakt, maar nu wordt er vlot gecombineerd en gereageerd op de situaties die zich voordoen. Ook in de verdediging en de afvang worden ze steeds feller. Kortom een ploegje waar Michaël en ik als trainers trots zijn.
Het is eenzaam aan de top
De eerste vier wedstrijden werden met duidelijke cijfers gewonnen en bij winst zouden we niet meer ingehaald kunnen worden, hooguit dat KIOS in de laatste wedstrijd nog langszij zou kunnen komen, maar KIOS kwam nu niet verder dan een gelijkspel tegen Madjoe, dus de E1 is echt alleen kampioen. En echt alleen voelde het wel, want door de Corona maatregelen mochten er geen toeschouwers bij zijn en ik kan je zeggen dat dat heel raar kampioen worden is. De prestatie is er echter niet minder om en dus mochten wij van Anita wel even in de kantine komen om van Voorzitter Lianne de Kampioenenbeker en wat lekkers te krijgen. En natuurlijk om wat mooie foto’s te maken!
Door Marc Biermann – trotse trainer/coach Velocitas E1