De coach had deze week geen zin om een wedstrijdverslag te schrijven. Gelukkig houdt Pascale een dagboek bij en mochten we een bladzijde publiceren, zodat u toch nog kunt lezen wat de A3 heeft gedaan afgelopen weekend. Veel leesplezier toegewenst!
Hoi lief dagboek,
Gisteren moesten we met de A3 een uitwedstrijd tegen Haarlem A2 spelen. Het was me weer het dagje wel. Ik kan niet wachten om je alles te vertellen! 🙂
Wist je dat het best ver rijden is naar Haarlem? We hebben wel veertig minuten in de auto gezeten. Toen we er eenmaal waren hadden we nog maar een kwartiertje over! Het was dus opschieten geblazen maar uiteindelijk hebben we nog kunnen warmlopen. :'(
Het begin van de wedstrijd was best wel een beetje spannend. Ik stond samen met Lisa, Julia en Maurice in een vak. Dat hadden we nog nooit gedaan! Toch ging het best wel aardig in het begin hoor, alleen Lisa had even ruzie met haar heer. Die was namelijk een beetje onhandig en Lisa kreeg allemaal ellebogen enzo te verduren. Nou dat vond ze dus helemaal niet leuk>:(. Maar lief dagboek, jij weet ook: wie het laatst lacht, lacht het best! Dat was Lisa dus, want die was suuuuper veel beter dan haar heer! Eigenlijk waren we allemaal veel beter, Dewi liep zo haar dame voorbij en maakte een mooie doorloopbal en de dame van Marlies werd al na een kwartier gewisseld. En Julia was ook goed bezig, het was allemaal goals!
We stonden al heel snel een paar punten voor maar blij was ik niet. Ik brak namelijk mijn acrylnagel af! En ik had ze net laten zetten verdikkie. Ik was daar best wel boos over, dus ik heb zo maar even al mijn frustratie er uit gegooid! Dat bleek te helpen, want in de verdediging was ik onverslaanbaar. En in de aanval gooide ik een paar mooie balletjes naar Lisa en Julia. Dat denk ik tenminste, want de coach stond heel hard te schreeuwen hoe goed die passes wel niet waren. Ik wil die balletjes dan ook opdragen aan mijn afgebroken nagel. Zo is het verlies niet voor niets geweest. Het waaide wel echt super hard trouwens! Zelfs de schoten van Jop gingen soms alle kanten op maar hij scoorde wel.
In de rust kregen we van Haarlem limonade, super lief! Zeker omdat we al met 2 – 7 voorstonden. Stiekem dachten we allemaal al een beetje dat we gewonnen hadden dus bleven we maar praten in de kleedkamer. De coach keek zelfs een beetje boos op een gegeven moment dus ik heb maar snel mijn mond gehouden. 😐
Maar lief dagboek, een wijs man zei ooit: je moet nooit de huid verkopen voordat de beer geschoten is. En dat was weer super waar. In de tweede helft kwamen we ineens niet meer tot scoren :D. En Haarlem natuurlijk weer wel, stommerds. Ze kwamen echt steeds een stukje dichterbij dus ik heb super geconcentreerd staan te verdedigen met Maurice. En ik heb ook heel veel geroepen. Het was echt nagelbijtend spannend op het einde, maar nagelbijten doe ik niet. Ik heb namelijk net mijn nagels laten doen maar dat wist je natuurlijk al, haha. Op het einde stonden we nog maar twee punten voor en miste Haarlem een hoop doorloopballen gelukkig. Uiteindelijk hebben we net aan met 6 – 9 gewonnen. Die tweede helft wil ik echt heel snel vergeten! 😳
Toen we weer terug bij Velocitas waren hebben we nog taart gegeten, want Fenne was jarig geweest. Toch wel een mooie afsluiting van de dag, zeker omdat we nu tweede staan. En de coach bleef maar zeggen dat ik de beste was maar ik heb niet eens gescoord. Ik hoorde trouwens later dat de coach echt super chagerijnig was, dus hebben Lisa, Demi en Annejet om de boel te sussen maar een ijsje voor ‘m gehaald. Een wijs man zei ooit: geen trammelant met een ijsje in je hand. Ik hoop dat ‘ie dinsdag op de training weer wat blijer is.
Nou dagboek, het wordt tijd om te stoppen met schrijven. Ik heb zo een afspraak bij de nagelstudio. Volgende week moeten we weer tegen Haarlem trouwens, dus misschien dat ik dan wel weer een
stukje schrijf!
Tot volgende week lief dagboek,
Dikke kus,
Pascale.<3