Heren, bedankt dat jullie de tijd willen nemen om een interview te geven. Ik snap dat jullie daar niet op zitten te wachten na het verlies tegen Haarlem A2, dus laten we maar gelijk met de deur in huis vallen: twee heren en negen dames, dat kan best wel eens eenzaam zijn lijkt me.
Jop: Het was zeker even wennen in het begin. Vooral in de kleedkamer was het maar een rustige aangelegenheid af en toe, zeker in de kleedkamer. Het is namelijk niet zo dat die krullenbol (Maurice – red.) je de oren van het hoofd praat. Maar ik moet zeggen, het valt alles mee.
Maurice: Ik heb er eigenlijk geen problemen mee. Ik heb me nog nooit zo mannelijk gevoeld als afgelopen jaar.
Reden dat ik het vraag is omdat er recentelijk een ander herenduo in het nieuws in geweest waarbij het niet zo goed afliep…
Jop: Dat zou ik Maurice nooit aandoen, hij is mijn perfecte sidekick. Ik ga gewoon met de fiets naar korfbal, geen Tesla die daar verandering in gaat brengen. Wij zijn geen Mattie & Wietze.
Maurice: Ben ik nu ineens jouw sidekick?
Jop: Dat lijkt me nogal wietzes.
Vinden jullie dat de dames het tekort aan heren goed hebben opgevangen?
Jop: Zeker, vooral Ilse is hierin fantastisch geweest.
Maurice: Ik zou het toch graag wat breder willen trekken. Ook als je vandaag weer ziet hoe Julia en Fenne het die heren lastig hebben gemaakt, denk ik: wij hebben meer dames én meer ballen dan de tegenstander. Chapeau, chapeau.
Jop: Daar sluit ik me helemaal bij aan, met de kleine toevoeging dat ook Ilse echt weer haar mannetje stond.
Jullie stonden al na tien seconden op een voorsprong. Openingsballetje?
Maurice: Mooi was ‘ie hea! Dewi sneedt zo om het blok heen. Twee keer geoefend en dan zó uitvoeren. Ik blijf me soms verbazen over dit team.
Jop: Erg goed gedaan. Ik denk dat ‘ie nóg mooier was geweest als mijn vak in de aanval was begonnen, maar ach, hij zat. Scoren is scoren, ook lelijke punten tellen. Prima. We moesten vanaf de zijlijn even goed kijken, maar begon Haarlem nou met 5(!) heren in het veld?
Maurice: Ja, het is toch ongelofelijk. Wij wisten niet eens dat dat was toegestaan. Maar ja, wij kijken liever naar ons zelf dan naar de tegenstander. Die herkenden we toch niet. Vorig week speelden we ook tegen Haarlem A2 en dat was een compleet ander team.
Jop: (Om geen mensen voor het hoofd te stoten hebben we de tirade van Jop even achterwege gelaten – red.).
Jullie schoten uit de startblokken en na de eerste helft stond het al 9 – 9. Wat zeg je dan tegen elkaar in de kleedkamer?
Maurice: Er was helaas geen kleedkamer beschikbaar dus we hebben buiten de bespreking gehouden. Tsja, wat zeg je dan tegen elkaar. Demi verwoordde het nog wel mooi. Die vond eigenlijk dat er ten opzichte van de 0 – 0 niet zo veel veranderd was. Kon ik me wel in vinden.
Jop: Vooral dat de coach graag meer schoten vanuit het spelletje wilde zien, in combinatie met een hoger baltempo. De rest heb ik niet gehoord, toen stond ik weer met Ilse te praten.
Tweede helft komen jullie al vroeg op achterstand en is het alle hens aan dek. Na de wissels begonnen jullie aan een ware inhaalslag.
Jop: De wissels kwamen wel op een juist moment vind ik. Maar ook de basisspelers begonnen weer een stuk beter aan te vallen. Die Pascale strooide weer met mooie passes alsof het de normaalste zaak van de wereld was.
Maurice: Wat is Lisa toch een absoluut beest onder de paal! Die sprong er drie heren van Haarlem uit. En dan weer dat vrije balletje van Annejet. Technische perfectie. Chapeau, chapeau!
Even snel tussendoor. Maurice, waarom steeds die Franse woordjes tussendoor?
Maurice: Ik mag van mijn coach geen Latijn meer gebruiken.
Goed, jullie knokken je terug in de wedstrijd. Dan zijn er nog ongeveer tien minuten te spelen, wat gebeurt er dan?
Jop: Haarlem vond het een sportief idee om een zesde heer in te veld te brengen.
Maurice: Absurd toch. Volgens de regels zou je ons ook gewoon als dame kunnen opstellen. Dan is het Marline & Willemijn in plaats van Mattie & Wietze. Daar zouden ze toch echt wat aan moeten doen bij de KNKV.
En dan die chaotische slotfase.
Jop: Absurd. Die doorloopbal van Marlies, de korte kans van Pascale onder de paal. Hij wilde gewoon er gewoon niet meer in.
Maurice: Jammer dat we het niet meer konden omdraaien in die slotfase. En dat Julia door haar enkel ging was heel erg vervelend. Maar het publiek was fantastisch. Die stonden te schreeuwen alsof ons kampioenschap er vanaf hing…
Jop: Dat deed het ook.
Maurice: Wat een misére.
Verloren met 13 – 14 dus. Hoe kijken jullie tegen de resterende wedstrijden aan?
Jop: Wij zijn de morele winnaar van afgelopen zaterdag, punt. En de overige twee wedstrijden blijf ik gewoon alles geven. Vanavond maar even het songfestival kijken om bij te komen. Alhoewel.. doet die vrouw met die baard nog mee? Daar heb ik er vandaag wel even genoeg van gezien.
Maurice: Luctor et Emergo.
