Het is weer zaterdag! Rond 10.00 staan we allen, vreemd genoeg vrij uitgeslapen, bij de Does. Met een grote aanhang stappen we in de auto’s. Deze week hebben we zelfs een heuse wedstrijdfotograaf tussen de supporters zitten: Roy Mahadew gaat onze wedstrijd vastleggen.
Vandaag reizen we naar het prachtige Zoetermeer om tegen De Meervogels te spelen. Tijdens onze allereerste zaalwedstrijd kwamen we al tegen dit team te staan. Toen verloren we met 5-7. Het is dus zeker haalbaar om dichtbij te komen vandaag en misschien gelijk te spelen of zelfs te winnen!
Voor de wedstrijd poseren we nog even (met z’n allen!) voor een teamfoto. Na de vakbesprekingen stappen we het veld in.
De wedstrijd begint goed. We komen makkelijk langs de Meervogels en ook verdedigend loopt het lekker. We onderscheppen vaak de bal en draaien lange aanvallen. Na een minuut of 5 is daar het eerste rake schot: Iris maakt de 0-1. 10 minuten later komt het gelijk te staan op 1-1. Vanaf dit moment lijken we het te pakken te hebben: de schoten gaan er achter elkaar in! Eef begint de race met een afstandsschot, gevolgd door Kevin, die van dichtbij raak schiet. Na de vakswissel blijft het maar doorgaan: Robin scoort maar liefst 2 doorloopballen. De stand is inmiddels 1-5! Vlak voor rust scoort Lianne ook nog van grote afstand. De ongelooflijke ruststand is 1-6.
Vol enthousiasme huppelen we de kleedkamer in. Niemand weet wat er precies gebeurt, maar niemand heeft er problemen mee. Van Martin en Sanne krijgen we nog wat instructies over met name de verdediging. Als we de aangeef van de Meervogels er nog wat beter uit weten te halen, kunnen we ze het nog moeilijker maken. Tegen elkaar blijven we herhalen dat we doen alsof we dik achter staan om te voorkomen dat we deze voorsprong nog weg gaan geven. Maar diep in ons A4-hart is de overwinning van de eerste helft al een enorme reden tot een grandioos feest.
Na rust zakt het heel even iets in. De Meervogels hebben waarschijnlijk een pittige teambespreking gehad, want het gaat opeens veel beter daar. Hun vliegende start wordt zelfs beloond met een score: 2-6. Gelukkig is daar Robin weer: zijn armen waren de doorloopballen blijkbaar nog lang niet zat. Hij vult zijn reeks aan met 2 prachtexemplaren en zet de stand op 2-8. De laatste 10 minuten van de wedstrijd begint het dan toch echt te kriebelen. Het is vrijwel onmogelijk om nog te gaan verliezen. 5 minuten voor tijd gaat er ook nog bal in bij het andere vak. Eef zorgt met haar schot voor een waanzinnige eindstand 2-9.
Juigend vallen we elkaar in de armen. Wij, Velocitas A4, hebben voor het eerst dit seizoen gewonnen! Roy maakt nog een afsluitende teamfoto waarna we naar de kleedkamer dansen. In de kleedkamer is het nog een groot feest en wordt er een scala aan overwinningssnaps gemaakt. Zelfs de hagel waar we doorheen lopen richting de auto bederft onze euforische gemoedstoestand niet. Al glibberend en glijdend rijden we terug naar Leiderdorp.
We zijn benieuwd wat de volgende wedstrijd ons zal brengen. Natuurlijk hopen we dat we een lijn vol sprankelende overwinningen gaan trekken de komende weken!
Voorlopig hebben we de tijd om te trainen voor de volgende wedstrijd: pas op 4 februari spelen we weer. We moeten dan tegen de koploper dus zullen hard ons best doen.
Bij een geweldige wedstrijd hoort natuurlijk een geweldige afsluiter. Het verzorgen hiervan is de wonderschone taak van onze moppentapster Iris. Terwijl we een douche van overwinningshagel over ons heen kregen, riep ze al: “Deze week komt er een hele goeie!” De druk ligt dus hoog deze week. Zie hier de grap die ik aangeleverd kreeg: “Wat gebeurt er als je vogelgriep hebt? Dan zit je in de nesten.”