De C3 van Velocitas gaf vandaag alles. Enigszins verbaasd constateerden de ouders na de wedstrijd: “Ze hebben gewonnen, maar ze komen heel stilletjes de zaal uit.” En: “Lekker rustig vanavond.” Ja, de spelers waren kapot. Tara, omdat ze een hele wedstrijd tegen een (even) lange heer speelde. Tycho, die de snelste heer van Phoenix het scoren onmogelijk maakte. Dinand, die uitstekend overnam als Taras heer doorbrak. Laura, die bijna alle ballen die haar dame kreeg of passte onderschepte. Davey, die krachtige diepe ballen speelde op Linde. Et cetera.
Velocitas C3: geen doelpuntenmachines
Maar laten we aan het begin beginnen. Op zaterdag 30 november 2019 speelde de C3 zonder de doelpuntenmachines Jette en Yoran tegen het onbekende team Phoenix C3. Trainer/coach Rembrandt schoof nahijgend van zijn fietstocht aan voor de voorbespreking, en moest toen al weer weg. In die voorbespreking gaf ik aan dat Hannah als reserve zou beginnen, en daarna schudde de C3 weer een eigen opstelling uit de mouw: Emma, Linde, Tycho en aanvoerder Davey in de verdediging, Laura, Yara, Tara (als heer) en Dinand in de aanval. Rembrandt en ik raadden de C3 aan de 3-1 in te vullen, en vanuit die opstelling snel kansen te creëren.
Die kansen kwamen inderdaad snel. Laura opende de score via een omdraaibal, en hielp Dinand in de zevende minuut door een doorlopertje aan te geven. Het andere vak had ook geen moeite met het creëren van kansen, maar wel met het afronden. (Opvallend is, dat de C3 steeds sneller tot schot komt: de handelingssnelheid gaat duidelijk omhoog.) Pas in de 13e minuut gaf Davey ver voor de korf staand een doorlopertje mee aan Tycho: 3-0. In de rest van de wedstrijd kwam de C3 niet meer tot scoren. Dus wat deed het tot spreekwoordelijke as gereduceerde mythologische Phoenix?
(video: Hanneke van der Reijden)
NB Phoenix had de bal net onderschept
in het aanvalsvak van Velocitas.
Phoenix C3: geen grip
Phoenix kreeg in de eerste helft geen grip op de wedstrijd. Zo nu en dan was er een kansje, maar de C3 ving goed af of onderschepte de bal. En ik bleef er, zeker na de 3-0 voorsprong, op hameren dat er alleen goede ballen gegooid mochten worden. Alleen net voor rust was er een echte kans voor Phoenix: een strafworp. Maar die ging mis, en dus ging de C3 met een ‘ruime’ voorsprong de rust in.
Na de rust kwam Hannah er in voor Linde. Maar Linde zou later nog terugkomen, want Laura had gevraagd of ze iets eerder weg kon. En ook bij Phoenix was er in de rust duidelijk het een en ander besproken. Terwijl bij de C3 van Velocitas de snelheid uit het spel was, en er in de tweede helft vooral werd geteerd op de voorsprong van de eerste helft, herrees Phoenix C3 langzamerhand uit de eigen as. In de vierde minuut werd het 3-1 door een doorlopertje. Daarna kreeg Phoenix veel kansen. Een 3-2 lag meer voor de hand dan een 4-1. Maar pas vijf minuten voor tijd werd het echt spannend.
Velocitas C3 – Phoenix C3: 3 – 2
Beide teams kregen door dat de wedstrijd er bijna op zat. Phoenix voerde de druk op – als we nog één keer scoren… Velocitas verdedigde met de laatste krachten – als ze maar niet meer scoren…
In de 22e minuut was de 3-2 daar. Nadat de C3 bij het uitverdedigen de bal verloor, schoot Phoenix van grote afstand de bal door de mand. De vlammende vogel was weer daar. En nóg een keer onderschepte Phoenix de bal. “Snel de bal omhoog!”, brulde hun coach. Maar het was te laat. De zoemer ging af voordat Phoenix de bal in het aanvalsvak had en kon schieten. En zo haalde de C3 optimaal resultaat uit een vlot gespeelde en goed verdedigde eerste helft, en een hele droge (maar daarom niet minder goede) tweede. Prima resultaat!