Zaterdagochtend 28 september en de D3 staat met 8 man sterk aan het begin van de wedstrijd tegen KZ, waarvan we weten dat het een lastige pot zal worden. Zonder reserves (want iedereen speelde zo’n beetje tegelijkertijd) maar op het hoofdveld!
Het beste beentje voor
Met coachinghulp van Minzi klinkt het fluitsignaal en de D3 schiet uit de startblokken en met geweldig samenspel staat het binnen korte tijd 5-0. Mooie combinaties die we in de training geoefend hebben, goed positiespel en een ijzersterke rebound zorgen ervoor dat we de rust ingaan met een 6-0 voorsprong!
Na een peptalk in de rust en een glaasje welverdiende limonade starten we met de tweede helft. De kids van de D3 starten weer perfect maar al gauw begint de vermoeidheid toe te slaan en KZ (die voldoende reserves mee had) maakte daar gretig gebruik van. 4 minuten voor het einde staat de stand dan ook op 8-7.
Maakt Velocitas een knieval?
Tot overmaat van ramp moeten we de wedstrijd uitspelen met 7 man door een vervelende knieblessure van Anne-Lyn. Terwijl we haar van het veld dragen vraag ik mij af: hoe nu verder? In overleg met de coaches van de tegenpartij wordt afgesproken dat in hun aanvalsvak één iemand niet mag scoren en de wedstrijd zo uit te spelen.
Met knikkende knieën
En dan duren die 4 minuten echt heeeeel lang. Samen met Minzi probeerden we de 7 van Velocitas zo goed mogelijk te coachen en ondanks de kansen van beide partijen stond er na het eindsignaal een klinkende overwinning van 8-7 op het scorebord!! Anna, Vera, Floor, Caitlin, Cato, Anne-Lyn, Cas, Diesel en Nathan jullie zijn toppers en ik ben zo ontzettend trots op jullie!
