Zoals de titel al vermeld verliep zaterdag 19 november voor Velocitas 2 met vallen en opstaan. Dit begon eigenlijk al voorafgaand aan de reis naar IJsselstein. De vloeistof was op, een gegeven waar meestal pas sprake van kan zijn tijdens de derde helft. Dit betekende dat de blauwe auto van Thomas, die geheel rustig bleef terwijl het knopje ‘kuhlmittel prufen’ voor zijn ogen flitste, even een tussenstopje moest houden. Zodat Frederick zijn beste kwaliteit kon inzetten: zijn kennis over auto’s en de Duitse taal. Tijdens deze tussenstop wordt de auto aangereden, op de parkeerplaats! Gelukkig hadden we Rutger. Die wist de zaken met de ‘chefs’ in kwestie op een juiste manier te regelen, een van zijn beste kwaliteiten! De reis naar IJsselstein kon worden voortgezet.
Het ging ook tijdens de wedstrijd met vallen en opstaan. Het begon fel en fanatiek. De tegenstanders van Fortissimo kwamen flink dicht tegen ons aan staan, voelde af en toe of wij ook uit huid, ribben en organen bestonden en lokten ons de eerste helft uit de tent. Vincent heeft mede hierdoor meerdere malen de kwaliteit van de zaal kunnen controleren. Toen het in de tweede helft duidelijk was dat wij het zelfde gebouwd zijn als zij, konden wij laten zien dat er een wel een cruciaal verschil was: wij gingen niet verliezen.
Het vooraf als zwak afgeschilderde Velocitas 2 wint ook de tweede wedstrijd en bevindt zich op de eerste plaats in de poule. Wie weet voor hoelang?
Opvallende gebeurtenissen voor, tijdens en na de wedstrijd:
1. Zwarte Pietenbrood is verdomde lekker.
2. Het Kuhlmittel ‘prufen’ was geen goed idee omdat dit naar roze zeep smaakte.
2. Rosalie maakt zich meer zorgen wie haar ‘s avonds kan afzetten in Katwijk in plaats van dat ze zich bekommert om haar broer of de auto.
3. Rutger had een bevroren frikadel, die stuiterde toen hij uit zijn handen gleed.
4. Velocitas 2 mist geen stip dankzij Lotte.
Ik geef de pen door aan de loepzuivere Sanne, die volgende week een verslag zal schrijven.
De groeten van die boomlange