Om kwart over 12 verzamelde het aantrekkelijkste team van Velocitas bij de kantine voor speelweekend nummer twee. Een snelle blik op de ondergelopen velden en de knappe koppen van het vijfde zagen de bui al hangen. Er werd besloten om buiten de deur te gaan spelen. Enkele minuten later vertrok een colonne auto’s richting het altijd zonnige Reeuwijk, om daar op te nemen tegen het team met de originele naam Reeuwijk 3.
Eenmaal aangekomen bleek Velocitas 5 van de regen in de drup te zijn beland. Ook Reeuwijk bleek niet te kunnen ontkomen aan het natuurgeweld. De wedstrijden waren tijdelijk stilgelegd en groepjes spelers van verschillende verenigingen kwamen één voor één de knusse kantine binnen druppelen. Velocitas 5 kon niet anders dan zich schikken in ontstane situatie en wachtte net als iedereen in spanning de wolkbreuk af.
Na een vertraging van ruim een half uur kon de scheidsrechter eindelijk het langverwachte startsignaal geven. Het regende nog steeds maar het weer leek niet in het vaarwater van de Leiderdorpers te zitten. Na een vroege achterstand kwam Velocitas weer op gelijke hoogte met de Reeuwijkers. Het stond als een paal boven water dat de Leiderdorpers kansen hadden om de tweede winst van het seizoen te pakken.
Na een kwartier legde de scheidsrechter het spel vanwege een nieuwe wolkbreuk stil. Even was er de angst dat een hervatting van de wedstrijd er niet meer in zou zitten. De regenval bleek uiteindelijk een storm in een glas water te zijn. Na een kwartier bleek de scheidsrechter geen lulletje rozewater te zijn en hervatte hij de wedstrijd.
Tijdens de rust kon het vijfde team zich warmen aan de thee en lovende woorden over elkaars spel. Toen de tweede helft vijf minuten onderweg was leek Velocitas echter het kind met het badwater weg te gooien. Reeuwijk 3 kwam in een stroomversnelling en wist een achterstand van twee punten om te bouwen naar een voorsprong van 3. Het water stond Velocitas 5 aan de lippen. Er moest wat gebeuren om niet kopje onder te gaan.
Velocitas begon te ploeteren. De harde werklust was hard nodig want Velocitas 5 stond op het punt om nat te gaan. In een wedstrijd die allesbehalve soepel verliep wisten onze senioren helden langzaamaan terug te komen in de wedstrijd. De verdediging wisselde van tactiek en bleek in het laatste gedeelte van de wedstrijd weer waterdicht als vanouds te zijn. Toch had Velocitas 5 nog een flinke taak voor de boeg. Een stortvloed aan schoten op de korf van de Reeuwijkers leverde het aantal benodigde punten op om langszij te komen bij Reeuwijk 3. Bij een stand van 16 - 16 kon de scheidsrechter het niet meer droog houden. Al watertandend van de Leiderdorpse werklust floot hij voor einde wedstrijd.
Direct na het eindsignaal was daar de ontlading. De emoties waren zo nu en dan hoog opgelopen en de blijdschap met het gelijkspel was groot. Reeuwijk 3 had de overwinning in zicht maar moest plas op de plaats maken voor de werklust van Velocitas. Op weg terug naar de kantine was het stil in de groen-blauwe auto’s. De vermoeidheid eiste zijn tol en de equipe van Velocitas was verzonken in gedachten. Maar u weet gelukkig ook: stille wateren hebben diepe gronden.