Velocitas A3 nadert met rasse schreden de laatste wedstrijd van het zaalseizoen. Nog driemaal schitteren en dan mogen de noppen weer onder de schoenen geschroefd worden. Na de wedstrijd van afgelopen zaterdag is er een interessante trend te bespeuren met het oog op de gespeelde wedstrijden: bij Velocitas A3 komt het getal ‘10’ wel heel vaak terug. Opzich een doodgewoon getal natuurlijk, de frequentie is echter opvallend te noemen. Aan de hand van afgelopen wedstrijd nemen we de bizarriteiten graag even met u door. Wist u trouwens dat er inheemse stammen in het amazonegebied leven die maar tot negen kunnen tellen? Nee? Weer wat geleerd.
De tiende wedstrijd.
Velocitas A3 speelde afgelopen zaterdag thuis de tiende zaalwedstrijd tegen Top A6. Het was de tweede keer dat beide teams tegenover elkaar stonden dit seizoen, de eerste keer was een pijnlijk moment voor de tieners (daar heb je ‘m weer!) van de A3. In een bloedstollende wedstrijd nam het enthousiasme de overhand ten opzichte van het verstand en werd er met het kleinst mogelijke verschil verloren. De A3 had wat goed te maken deze zaterdag. Tegenover zichzelf, ouders en fans. De voorbereiding was scherp en de blikken in de ogen van de spelers verraadden hoe laat het was: tijd om wraak te nemen. Maar niet voordat de coach gelokaliseerd was. Drie- en een half uur voor aanvang van de wedstrijd was de coach (immer geroemd om zijn punctualiteit) nog nergens te vinden. Er werd een zoekactie op touw gezet en een aantal minuten later kon het AMBER alert weer worden ingetrokken. Iedereen was opgelucht maar Dewi juist een beetje teleurgesteld: de kunstzinnige dame van het team vindt amber juist een kleur die erg goed bij haar past.
Tien minuten gallery play.
In een kolkende arena ‘De Does’ gingen beide teams van start. Dat wil zeggen: Velocitas A3 ging van start en Top probeerde aan te haken. Want wat zag het wervelend uit wat A3 liet zien. Alsof er een trainingsoefening werd afgedraaid ging het balletje rond, diagonaal, heen en wéér in de korf. Dynamisch met een hoofdletter D, Aantrekkelijk met een hoofdletter A. Iedereen had het enorm naar zijn zin. Op acht wit wegtrekkende spelers en een rood aanlopende coach na. De voorsprong was verdiend en langzaam begon Velocitas A3 het trauma van de eerste wedstrijd te verwerken.
Tien minuten onbegrip.
Na de eerste tien minuten ging het allemaal wat lastiger lopen voor onze helden. Wat bleek? Top had een coach meegenomen die zowaar aanwijzingen bleek te geven. Erg kinderachtig maar niks aan te doen natuurlijk. Top solliciteerde naar een comeback en besloot de toch al uit de kluiten gewassen heren te promoveren naar een positie onder de paal. Werkelijk elke bal die de korf miste wist feilloos de handen van één van de Sassers te vinden, wat tot heel wat frustratie onder de spelers leidde. Top sloop dichterbij en de overwinning kroop steeds een stukje verder weg. Lisa wist de frustratie goed te vertalen naar fysieke uitingen: in een mum van tijd wezen haar handen naar hemel en grond, in het haar van wanhoop en wezen ze naar waar de bal wél heen gespeeld had moeten worden. Jop, (die uiteindelijk vijf keer(!) zou scoren) zette er zelfs een pruillipje van op. Errug schattig, gelukkig hebben we de foto’s nog.
Tien minuten werkkorbal.
Als liefde een werkwoord is, is korfbal dat ook. Met nog een kleine tien minuten voor het rustsignaal besloten onze tieners dat het tijd was om de schouders er onder te zetten. Zonder dat er (in tegenstelling tot de conditietrainingen) zure blikken naar de coach werden geworpen, werd er ineens hard gelopen om het de spelers van Top zo lastig mogelijk te maken. Ook Julia knalde op haar tegenstander en was zelfs af en toe even helemaal los van de grond. Ook hier geldt: gelukkig hebben we de foto’s nog.
Drie keer tien is dertig.
De tweede helft leek voor een groot gedeelte een herhaling van de eerste. Velocitas bleef werken, Top muntte uit in achterverdedigen. Pascale en Fenne werden gebracht om de wedstrijd secuur in het slot te gooien. Met overweldigend resultaat: de aanvallen van Top werden door het tweetal onderschept, geblokt of verdedigd. Een kleine inschattingsfout van een blonde, niet nader te noemen dame maakte de slotfase nog even spannend. Demi speelde de rest van de wedstrijd overigens bijna perfect en kan zonder twijfel ‘woman of the match’ genoemd worden. Daar was het mannelijke tegenstander het roerend mee eens. Een laatste strafworp zou de overwinning veiligstellen: hiermee is het nog geen team dit seizoen gelukt om de A3 twee keer te verslaan.
Tien als uitslag.
Velocitas A3 won uiteindelijk de wedstrijd met 10 – 8. Jawel, voor de zesde keer in tien wedstrijden bleef de productie steken op tien gemaakte punten. Bleek niet altijd genoeg voor een overwinning, vandaag was het echter ruim voldoende. Met de uitslag komt het doelsaldo trouwens op +10 uit. En hoeveel punten de A3 tot nu toe heeft weten te bemachtigen? Ik denk dat u het antwoord ondertussen wel kunt raden.
