Zaterdagen, bij uitstek uitermate geschikt voor uitslapen en helemaal niets uitvoeren. In de wereld van de sport komt hier echter bar weinig van terecht. Zaterdagen zijn er om wedstrijden te spelen, om de tegenstander te laten zien wie er de baas is. Ja, ook in de vakantie gaat dit op. Deze voorjaarsvakantie spelen we beide zaterdagen in eigen huis. Reden genoeg dus om de zaterdag te gebruiken om keihard te knallen en daar de rest van de week van en voor uit te rusten.
Deze week spelen we tegen Tempo A4 uit Alphen a/d Rijn. Aan het begin van het zaalseizoen troffen we hen al. Toen verloren we helaas met 12-7. Gezien de meerdere winsten en nét aan verliezen van de afgelopen weken, gaan we er ook nu weer van uit dat een eerdere moeilijke tegenstander niet onverslaanbaar hoeft te zijn. Bovendien worden we vandaag weer versterkt door maar liefst 4 invallers: Ilse, Dewi , Manon en coach Laurens Boudewijn zijn zo lief om ons (weer) te komen helpen.
De wedstrijd begint enigszins traag. Zowel bij Tempo als bij onszelf ligt het tempo vrij laag maar worden er bovenal heel veel kansen gemist. Na maar liefst 15 minuten is daar dan eindelijk de eerste score, helaas wel aan de verkeerde kant. Na nog eens 5 minuten scoren ze ook de 0-2. Het voormalig verdedigingsvak van Velocitas is daar ergens wel blij mee en laat meteen zien dat ze het tijd vinden voor een hoger tempo. Dewi en Robin scoren beide een doorloopbal waar ze slechts 2 aanvallen voor nodig hebben, 2-2. Vlak voor rust zet Kevin de stand op 3-2.
Na een teambespreking met Laurens lopen we weer het veld op. Als we de mooie kansen die we telkens krijgen er nou ook echt in gaan gooien, moeten er zeker punten te halen zijn vandaag.
De gelijkmaker van Tempo wordt direct door Manon beantwoord met een prachtig schot, 4-3. Robin doet dat haar graag na, 5-3. Na de vakswissel gooit Lianne er ook een lekker balletje in, 6-3. Tempo scoort een bijzonder zuiver schot, 6-4. Robin legt zijn vervolgens verkregen strafworp er natuurlijk weer keurig in, 7-4. Dewi maakt weer een mooie doorloopbal, 8-4. Voorzichtig kijken we naar het bord en zien we dat we inmiddels het dubbele puntenaantal van Tempo hebben. Het gaat lekker! Na nog een lichte tempoverhoging van de Alphenaren nemen we definitief afstand: achtereenvolgens scoren Lianne, Manon en Ilse . 11-5. Met nog 5 minuten te spelen zou het niet meer fout moeten kunnen gaan. Tempo gooit er nog 2 ballen in, gevolgd door 3 prachtige scores aan onze kant: de namen Dewi , Manon en Julia worden vereeuwigd in het naslagwerk van scorende topkorfbalsters.
Jaja, dan staat er toch een stand van 14-7 op het scorebord. Vol trots lopen we het veld af richting de kantine om daar na te praten over alweer een sprankelende overwinning onder het genot van onze sprankelende frisdrank (en fristi en slush-puppy, maar door gebrek aan
koolzuur valt daar helaas geen link te leggen met onze sprankelende overwinning). Later ontdekken we nog een reden voor een feestje: we hebben voor het eerst dit seizoen een positief doelsaldo.
Komende week zullen we weer het veld in de Does betreden in vol ornaat. We spelen dan tegen Reflex A1, die toch wel onze rivaal genoemd mag worden. Vorige week verloren we 9-8 van ze, dus er valt wat recht te zetten. Hopelijk kan ik dan vanwege onze (nog te behalen) overwinning weer een mooi bruggetje met bijzonder sprankelende frisdrank maken.
Bij een mooie overwinning, hoort een mooie afsluiting, vindt ook Iris . Met haar moppentrommel op zak, tovert ze weer een prachtige exemplaar tevoorschijn. “Jantje is in een café met zijn vader. Jantjes vader zegt tegen Jantje: ‘Zie je die 2 lampen daar hangen? Als je er 4 ziet, dan ben je zo dronken als een aap.’ Dan zegt Jantje: ‘Maar papa, daar hangt maar 1 lamp!’”
