In 2020 bestaat Velocitas 70 jaar. Op 1 juni 1950 werd de club opgericht. De viering van ons jubileum is op 27 juni. Dat is niet de enige manier waarop we ons jubileum vieren. Want bij een jubileum horen verhalen. Van toen, over nu en voor de toekomst. Wie anders dan onze Velovedettes kunnen ons die verhalen vertellen?
de vedette zelfst. nw. (m/v) Uitspraak: [və'dɛtə] Meervoud: vedettes, vedetten Betekenis: populaire figuur, bijvoorbeeld in de sport.
Het feuilleton Velovedettes bestaat uit
[table id=28 /]De komende maanden volgen nog meer Veloverhalen van die belangrijke bestuursleden, fanatieke families, kanjers van klussers, speciale spelers en vrijgevige vrijwilligers die van Velocitas al 70 jaar de leukste korfbalvereniging in Leiderdorp en omstreken maken.
Klaas “voorbereid” Bosman
Deze tweede editie van de Velovedettes gaat over het tweede. Of, preciezer: de trainer van het tweede. Klaas Bosman heeft regelmatig kopij voor de Velopress, maar ditmaal zijn wij de vragende partij. Hij heeft er meteen zin in: “Wat een eer zeg, om hier voor gevraagd te worden. Echt leuk.” En Klaas zou Klaas niet zijn, als hij zich niet had voorbereid op het interview: op tijd aanwezig in De Does, jubileumboek mee, dat doorgebladerd en nagedacht over verhalen. Klaas heeft zelfs bijna zijn credocolbert aangetrokken, maar daarover later meer.
Vol verhalen
Over ‘meer’ gesproken: het is maar goed dat ik later een afspraak bij de kapper heb, en Klaas een wedstrijd van het tweede, anders hadden we een aantal Velovedettes van de lijst af moeten halen. Klaas heeft voldoende Veloverhalen en connecties voor drie edities.
Terwijl ik koffie voor ons haal, overlegt Klaas bijvoorbeeld nog snel even met Elsbeth de Mooij over B1, die het NK (weer!) gehaald hebben. En waarvan sommige spelers nu al drukker bezig schijnen te zijn met het analyseren van de tegenstanders dan met hun eigen huiswerk. Een voorbereiding naar Klaas’ hart. Later tijdens ons gesprek komen nog allerlei Velocitanen groetend langs. Een echte Velovedette, die Klaas.
Te jong
Hij vindt het dus leuk dat hij gevraagd is, maar wil eerst van mij weten hoe het vandaag met de C3 tegen Excelsior ging. (We wonnen, en staan tweede.) Dan is Klaas aan de beurt. Als ik opmerk dat het internet vol staat met zijn succesverhalen als trainer zegt hij: “Leuk dat je daarover begint, want ik ben voor het trainen bij Velocitas gekomen.” Wat blijkt: Klaas was een “niet onaardig” voetballertje bij de buren van Velocitas aan de Hoogmadeseweg, RCL. Hij wilde een sportopleiding gaan volgen en ervaring opdoen als trainer. Toen al bereidde Klaas alles goed voor.
Gelukkig (voor ons) vond RCL Klaas nog te jong om training te geven. Bij Velocitas was en is het gebruikelijker dat de jeugd training geeft. En er korfbalden vriendjes en vriendinnetjes van Klaas bij Velocitas. Dus zo begon Klaas’ betrokkenheid bij Velocitas: als trainer. Al snel korfbalde hij zelf ook bij Velocitas: “Ik was 15 of 16 jaar toen ik bij Velocitas kwam. Maar ik bleef ook hardlopen, op straat en strand. Marathon gelopen. Gekorfbald tot ik 30 was. Toen waren mijn knieën versleten.”
Toernooien
In de winterperiode werd vroeger ‘microkorfbal’ gespeeld, zoals zaalkorfbal toen heette. Klaas herinnert zich de Groenoordhallen: “Daar pasten op zaterdag 6 velden in, als de vloer was schoongespoten na de veemarkt.” In het jubileumboek dat ik van Klaas mag lenen lees ik daar later over: “Op zaterdag rook je nog heel goed dat de hal de dag ervoor vol met koeien had gestaan.“
Klaas haalt meer herinneringen op: “Vroeger droegen de jeugdspelers de club. Korfballen, ZAK, schoolkorfbal, vaak was het clubgebouw het hele weekend open. Ik heb van alles gedaan, behalve voorzitter zijn.” En ze gingen naar toernooien. Velocitas ging en gaat met Hemelvaartsdag naar VEO. Voor een uitje met Pinksteren verdiepte Klaas zich met Hans van Poelgeest in een toernooi in de Achterhoek: Wierden.
Toevallig ben ik zelf ook vaak in Wierden geweest. Van korfballen kwam op pinkstermaandag niet altijd even veel. Klaas herkent dat wel: “Er waren in de eerste jaren weinig auto’s. Die pendelden tussen de super en het kampeerterrein om bierkratten te halen.” Na het toernooi bleven sommige Velocitanen nog een nachtje slapen en ”zij mochten de kratten opruimen”. Als ze tenminste hun tent in of uit konden. Dirk Zaagman schijnt ooit door een muur van bierkratten in zijn tent ‘ingemetseld’ te zijn.
Internationaal
Klaas vermaakte zich niet alleen in Nederland met korfbal. Hij gaf in Engeland training namens het KNKV en hij was betrokken bij de uitwisseling met de Croydon Korfball Club. Gelukkig komt Dirk Zaagman net voorbij, zodat Klaas kan vragen: “Dirk, sinds wanneer hebben we een uitwisseling met Croydon? 1985?” Dirk komt uit op 1976. Volgens het jubileumboek is Dirk warm: “In 1975 was de eerste overtocht naar Engeland. Dat was nadat de talenten van Croydon het jaar daarvoor bij ons waren geweest.”
Ook is Klaas in 1992 met junioren van Velocitas en Pernix een zomervakantie in Hongarije geweest. Met eigen palen en lijnen werden daar vanuit een paardenboerderij met bed and breakfast demonstratiewedstrijden gegeven. Klaas moet nog lachen als hij vertelt: “Er zou verslag van worden gedaan bij de Hongaarse Studio Sport, maar de cameraman had alleen ervaring met basketbal. Daar staat de basket op de achterlijn. Hij stelde zich naast de paal op. Bij een doorloopbal liep een heer vol tegen de cameraman en zijn camera op. Het korfbalnieuws bleef ’s avonds bij een mededeling.” (De naam van degene die de cameraman omverliep is bekend bij de Velopress. Weet jij wie het was?)
Credocolbert
Als trainer heeft Klaas allerlei leeftijdsgroepen getraind. Hij heeft veel kampioenschappen meegemaakt, en promoveerde met het eerste naar de 2e klasse. Hij noemt ook het bekerkorfbal, met de generatie van Joachim, “maar na een paar jaar is het tijd om verder te gaan. Al ben ik ook wel eens vijf jaar hoofdtrainer geweest”. En terugkomen mag ook, want Klaas was vijf keer hoofdtrainer van Velocitas.
Dat hij niet alleen successen boekt met de seniorenselectie bewijzen de jeugd-NK’s van de afgelopen jaren. Gaat het bij Klaas dan alleen om winnen? “Dan volgt nu het serieuze deel van het interview”, kondigt Klaas aan. Hij vertelt dat hij bijna zijn colbert met zijn credo ‘Met elkaar en voor elkaar’ erop aan had getrokken. Want daar gaat het om: samen! En ja, dat mag volgens Klaas best ook prestatiegericht. Ik breng de recente enquête over wat voor vereniging we willen zijn in herinnering, en Klaas merkt op dat Velocitas al heel lang geen goed antwoord op die vraag heeft. Met een glimlach: “In 1980 leidde dat tot een tweekamp binnen de vereniging. Je had Prestosap en Recrotap.” Welke groep prestatiegericht wilde korfballen, en welke liever aan de tap hing, moge duidelijk zijn. Tot welk kamp Klaas behoorde ook?
Aansluiting
Of je nu voor sap of de tap gaat, als vereniging is het belangrijk dat er aansluiting tussen de teams is. Klaas merkt dat er soms wat te weinig aandacht is voor de lagere teams. Als je, in welke leeftijdsklasse dan ook, bij een eerste team afvalt, is het daarna lastig terug te komen. En er kunnen in lagere teams korfbaltalenten zitten die méér verdienen. Hier spreekt vast ook het onderwijshart van Klaas.
Helaas is Klaas’ tweede misschien een voorbeeld van wat er kan gebeuren als teams niet optimaal op elkaar aansluiten, denk ik bij mezelf als Klaas uitlegt dat het tweede onderaan staat: “Er zijn een paar scorende spelers vertrokken, en de nieuwe spelers moeten keihard werken om mee te komen. Wat ze ook doen, hoor.”
Prestosapper en onderwijzer Klaas zag Velocitas liefst werken met een buddysysteem voor trainers: ga bij elkaar kijken, geef elkaar feedback, word samen beter. Soms lukt dat al, en het technisch beleidsplan en de KT2-cursus van vorig jaar waren goede stappen, maar om het goed te doen heb je jarenlange investeringen nodig en (nog) veel (meer) inzet van de Velovrijwilligers.
Dan gaat mijn wekker: ik moet naar de kapper. De tijd is voorbijgevlogen en ik voorzie dat schrijven over Klaas schrappen gaat betekenen. Ik hoop dat ik voor die Elsschotproef geslaagd ben. (Toevoeging: en zo niet, dan is het vast niet erg, want nu er even geen wedstrijdverslagen op de site verschijnen door de coronavirusmaatregelen, had je vast voldoende tijd voor deze wat langere Velovedette.) In ieder geval is het kernwoord van deze Velovedette voor mij niet moeilijk te vinden: ‘voorbereiding’. Ik sluit daarom graag af met een bijpassend eeuwenoud citaat.
“Succes is altijd afhankelijk van een nauwkeurige voorbereiding en zonder die voorbereiding is falen een feit.” – Confucius (Chinees filosoof 551 v.C. – 479 v.C.)